Sacromonte …..
Tropiąc bohaterów opowieści Wiktora Hugo i Aleksandra Dumas podążyliśmy na wzgórze by w grotach na zboczu odnaleźć mieszkających tam Cyganów. Ich domy w jaskiniach, sposób życia, język i zwyczaje inspirowały dawniej i dziś.
Niestety mimo ogromnego wysiłku nie weszliśmy do mieszkań w grotach. Ujrzeliśmy jednak nową perspektywę Alhambry. Dzisiaj żyje tam niewiele rodzin, jednak specyficzny klimat dzielnicy pozostał.
Wrócimy tam na pewno
Ps. Piguła z historii:
Andaluzja ‐ Grenada - Sacromonte
Pod trwającym 250 lat panowaniem Nasrydów, Grenada przeżyła czas gospodarczej pomyślności oraz najwspanialszy rozkwit kultury i sztuki islamu na ziemi hiszpańskiej. Powstanie Sakromonte datuje się na moment podbicia Granady przez Chrześcijan ( 1492r.). Z racji na konflikty religijne, Żydzi i Muzułmanie, którzy odmówili zmiany religii na chrześcijańską zostali wygnani z miasta. Część ze skazanych na banicję na zawsze opuściła Andaluzję. Pozostali osiedlili się na wzgórzu naprzeciw szczytu, na którym wznosi się Alhambra, znajdującym się poza granicami ówczesnej Granady. Z czasem do wygnanych wyznawców Islamu i Żydów dołączyli także nomadyczni Cyganie. To co było poza murami miasta, w owych czasach oznaczało brak społecznej i administracyjnej kontroli. Właśnie dlatego dzielnica ta cieszyła się złą sławą.